و دقیقاً به دلیل پیچیده بودن مناطق جنگی ، سیستم عامل ها باید بیشتر به گوش کسانی که وظیفه آنها درک و حل اختلافات است – سازمانهایی مانند سازمان ملل متحد یا محققان متخصص اطلاعات غیر اطلاعاتی – گوش دهند. این افراد می توانند پلتفرم هایی را در مورد چگونگی تحریک خشونت توسط اطلاعات نادرست راهنمایی کرده و آنها را قبل از وقایع احتمالی جذب اطلاعات نادرست هشدار دهند. به عنوان مثال ، اگر یک دور مهم گفتگوهای صلح برنامه ریزی شده باشد ، می توان به شرکت های رسانه های اجتماعی گفت که آنها می توانند منابع خود را افزایش دهند و نظارت کنند. اکنون نه واسطه ها و نه سیستم عامل ها این نوع مکالمه را انجام نمی دهند. این یک مشکل است. اکنون اتخاذ تدابیر ویژه در مورد انتخابات برای شرکت های رسانه های اجتماعی با تصویب قوانین میانه روی سختگیرانه و سرمایه گذاری منابع اضافی برای اجرا ، امری عادی است. دلیل این امر واضح است: انتخابات یک فرایند عمده مدنی است و آنچه به صورت آنلاین اتفاق می افتد می تواند صداقت آنها را تضعیف کند. اما همین را می توان در مورد مذاکرات صلح گفت ، که غالباً تعیین نمی کند که فقط چه کسی در دولت است بلکه بقیه عناصر سازنده دولت است. با این همه خطر ، جای تعجب نیست که چنین مذاکراتی باعث جذب اسپویل شود. هر جنگی افراد را در درگیری های بیشتر سرمایه گذاری می کند و بسیاری از آنها به طور مستقل یا از طرفداران خارجی ظرفیت های پیچیده اطلاعاتی را کسب می کنند. به همین دلیل شبکه های اجتماعی برای گفتگوهای صلح به سیاستی احتیاج دارند – موضوعی که با آگاهی از آنها شروع می شود. در حال حاضر ، کارمندان فیس بوک مرتباً می نشینند تا تقویم های انتخاباتی را بررسی کرده و تصمیم بگیرند که کدام یک ممکن است منجر به خشونت شود ، و منابع شرکت را بر این اساس اختصاص دهند. اما هیچ فرآیندی وجود ندارد که شرکت به دنبال کشورهایی باشد که وارد یک روند ظریف مذاکره می شوند. این شکاف باید پر شود. شرکت ها نیازی به اختراع مجدد چرخ ندارند. بسیاری از سیاست های اعمال شده توسط فیس بوک و توییتر در مورد انتخابات می تواند برای محافظت از گفتگوهای صلح تنظیم شود. اطلاعات نادرست درباره مذاکرات می تواند به زبان های محلی ، با پیوند به اطلاعات واقعی مانند بیانیه های رسمی سازمان ملل ، برچسب گذاری شود. محتوایی که هدف آن ایجاد رعب و وحشت در مذاکره کنندگان است باید حذف یا برچسب گذاری شود. همه اینها را می توان به روشی انجام داد که هنوز هم انتقاد مشروع از روند را مجاز می داند. گفته شد ، در حالی که شرکت های رسانه های اجتماعی به وضوح نیاز به افزایش دارند ، ما باید واقع بین باشیم که آنها واقعاً برای محافظت از صلح چه کاری انجام خواهند داد. هرچقدر که جنگ داخلی لیبی بد باشد ، هرگز به اندازه آنچه در ایالات متحده اتفاق می افتد مورد توجه قرار نخواهد گرفت. همچنین محدودیت هایی برای دستیابی به "ضربت سخت" در رسانه های اجتماعی وجود دارد. پایین آوردن شبکه ها و حساب ها زندگی بازیگران بد را دشوارتر می کند ، اما مدت کوتاهی آنها با لباس دیگری برمی گردند. برچسب زدن اطلاعات غلط پس از ظاهر شدن ، ذهن بسیاری را تغییر نخواهد داد. چالش متوقف کردن مسئله در منبع است. آیا واسطه ها می توانند طرف های درگیر را متقاعد کنند که نه تنها اسلحه بلکه حساب های جعلی فیس بوک خود را نیز بگذارند؟ آیا آتش بس های دیجیتال امکان پذیر است؟ این آسان نخواهد بود. اما ارزش آن را دارد که امتحان کنید ، زیرا قبل از ورود به سیستم عامل های رسانه های اجتماعی ، هیچ چیز تفاوت دیگری نسبت به برخورد با مشکل نخواهد داشت. موانع شیب دار کمتر از تصور صلح سازان است. غالباً واسطه ها به اشتباه تصور می كنند آنچه در فضای آنلاین رخ می دهد برای انجام هر كاری بیش از حد مبهم است. اما ظرفیت شناسایی عملیات اطلاعاتی در سازمانهایی مانند گرافیکا ، رصدخانه اینترنتی استنفورد و شورای آتلانتیک وجود دارد. جهل دیگر بهانه ای نیست.
سپس این واسطه ها هستند که می توانند راهی را برای متقاعد کردن و تحت فشار قرار دادن افرادی که در میز مذاکره هستند ، برای خویشتنداری – به صورت آنلاین و به صورت آفلاین) ترغیب کنند. درست مانند هر مذاکره ای ، اگر یک طرف بسیار قدرتمندتر از طرف دیگر باشد ، یافتن مصالحه آسان نخواهد بود. اما اگر همه رنج می برند ، ممکن است یک تنش زدایی آنلاین ایجاد شود. .

"Blackhurst می گوید:" جهش ژنتیکی اصلی که ما نگران آن هستیم ، جهتی است که باعث می شود آنها در برابر سموم ما مقاومت کنند – که می تواند از مادر ، پدر یا هر دو منتقل شود. " نه تنها سمی که نابودگران در اوایل قرن 20 استفاده می کردند ، بلکه در برابر نسل دوم که اخیراً مورد استفاده قرار گرفته است ، مقاومت می شود. بلک هورست می افزاید: "این مدت طولانی است که ادامه دارد ، اما اطلاعات کافی در انگلیس وجود ندارد که بگوید در کدام مناطق این جهش وجود دارد." ممکن است داده هایی وجود نداشته باشد که نشان دهد دقیقاً موشهای دارای ایمنی از سم وجود دارد ، اما در اخیر مطالعه ای که از کمپین استفاده از جوندگان انجام شده است ، 74 درصد موش های مورد تجزیه و تحلیل ژن مقاوم در برابر جوندگان را حمل کرده اند. این مشکلی برای کارفرمایان است که می توانند دفاتر خود را برای کشف آلودگی موش های صحرایی باز کنند. راتکلیف می گوید روش معمول برای خلاص شدن از شر موش ها شناسایی محل فرار موش های صحرایی آنها ، قرار دادن طعمه و هنگامی که تسلیم شدند ، بدن خود را خارج می کنند. اگر جهش های ژنتیکی مانع از تسلیم شدن آنها شود ، باید راه حل دیگری یافت. Rentokil معتقد است که این راه حل را پیدا کرده است: "هشدار دزد جوندگان" به نام PestConnect. این سیستم – که شناسایی کرده است موش ها در ساعت 12.24 صبح بیشتر در محل های تجاری انگلستان فعال هستند – از تعدادی دستگاه متصل شده از طریق اینترنت اشیا to برای نظارت بر فعالیت جوندگان ، فعال کردن دامهای انسانی و هشدار کنترل کننده آفات هنگام موش گرفتار نیاز به دفع است. زنجیره سوپرمارکت تسکو از این سیستم در شبکه انبارها و فروشگاههای خود استفاده می کند. رئیس کنترل آفات سوپرمارکت تونی اودونوان گفت که این سازمان را قادر ساخته است میزان سموم مورد استفاده خود را 40 درصد کاهش دهد ، چیزی که با تعهد کلی آن در "مقابله با تهدید جهانی تغییر آب و هوا ، محافظت از اکوسیستم های مهم مانند جنگل ها" متناسب است. و محیط های دریایی و حمایت از اقدامات پایدار کشاورزی که از سلامت خاک و تنوع زیستی محافظت می کند ". حتی با استفاده از فناوری برای شناسایی منبع مشکل ، مقابله با هجوم جوندگان هرگز آسان نخواهد بود ، به ویژه در یک واحد اداری مدرن. دانستن اینکه موشها به کجا وارد می شوند و منقرض کردن آنها هنگام انجام این کار یک چیز است. آب بندی سوراخ های ورودی که در زیر تخته های کف پنهان شده و یا توسط دیواره های حفره پنهان شده اند کاملاً یکی دیگر از این موارد است: "هرچه ساختمان بزرگتر باشد ، برخورد با آن پیچیده تر خواهد بود زیرا شما باید ریشه اصلی این مشکل را پیدا کنید." "اگر ساختمانی با 10 طبقه و دفتر در هر طبقه داشته باشید ، حل آن به زمان و هزینه نیاز دارد. شما باید بفهمید که موش ها از کجا می آیند. شما باید نظارت کنید و مشخص کنید که محل ورود آنها چیست – ممکن است خطایی در سیستم فاضلاب باشد – سپس باید آن را برطرف کنید در غیر این صورت از آنها تغذیه مداوم خواهید داشت. "خبر خوب برای هر کسی که در یک دفتر جدید و براق کار می کند پیچیده این است که ، حتی با وجود هیچ انسانی در طی چند ماه گذشته ، موش ها بعید است که به طور دسته جمعی نقل مکان کرده اند. به عنوان گونه ای که به طور طبیعی به انسان مشکوک است ، صدا و بوی تاسیسات مدیران که چراغ روشن می کنند ، پاک کننده ها را می فرستند و سیستم تهویه مطبوع را حفظ می کنند کافی نیست که آنها را در خلیج خود نگه دارد. کارفرمایانی که فضای کمتری دارند که فضای کمتری دارند هزینه های صرف شده برای نگهداری از آن به احتمال زیاد با مشکلی روبرو خواهد شد ، به این دلیل که موشهایی که به حال خود رها شده اند از این دفاتر به عنوان یک محل تولید استفاده می کردند. و با دوره حاملگی موش فقط 21 روز ، این فقط یک معنی می تواند داشته باشد: تعداد زیادی از جوندگان که در انتظار خراب شدن مجدد مطب هستند. .